XX. mendearen 70eko hamarkadan, Gizarte Zientzietako zientifikoek zein hainbat argazkilarik, pixkanaka-pixkanaka, argazkien esanahiei heldu zieten oinarrizko mekanismo psikologikoen isla zirelakoan.
Esaten dutenez, argazkietan bi elementu nagusi bereizten ziren: batetik, argazkiaren egilea; beste alde batetik, argazki baten protagonista (subjektua, objektua, paisaia, talde bat, etab.). Egileari dagokionez, argazkigintzaren atzean gerta daitezkeen eskema kognitiboak, emozioen proiekzioa eta pentsamendu inkontzienteak prozesu psikologikotzat hartu direla literaturan zehar (Akeret, 1973; Spence, 1986). Argazki baten protagonista gisara, ordea, ez dago hainbeste adostasunik norberari (self-report) dagozkion prozesu psikologikoen inguruan
Ikertzaile amerikarrak azken urteetan bildutako tekniketan (analisi tematikoa, aske asoziazioa, atribuzio prozesuak, artikulazio mailak, errealitatearen ilusioa, etab.) oinarrituta hainbat baliabide praktiko izango ditugu hizpide ikastaro honetan. Horretaz gain, Akeretek (1973) abiatutako photoanalysis-teknikaz ere ariko gara, familia eta pertsona arteko dinamikak aztertzeko.
Ikastaro hau Psikologiako ikasle zein lizentziatuentzat prestatu bada ere, beste arloetako ikasleentzat (Kazetaritza, Pedagogia, Antropologia, Filosofia, Gizarte Zientziak) eta gaiaren inguruan interesa duen edonorentzat erabilgarria izan daiteke.
Ikastaroa Baionan izango da uztailaren 10 eta 11an, UEUko udako ikastaroen barruan.
