Europan ez dago ezer naturala



Mikel Lasarte Arangoa nekazaritza ingeniaria da, eta abeltzaintzako teknikaria EHNE sindikatuan. “Lurralde-antolamendua Euskal Herrian: eredu aldaketaren beharra?” UEUko ikastaroaren barruan hitzaldia eman du, zehazki “Nekazaritzaren beharra lurraldearen orekarako” gaiaren inguruan. Berarekin egon gara solasean
.

Zein harreman dago nekazaritza eta lurralde antolaketaren artean?
Pentsatu behar dugu, lehenik eta behin, nekazaritza, abeltzaintza eta nekazal jarduera guztiak kontutan hartzen baditugu, lurraldearen %80 kudeatzen dutela, beraz ezer antolatu nahi badugu, nekazaritzak tartean behar du egon. Ezinbestekoa da nekazaritzaren jarduera kontuan hartzea, edozein neurri hartu baino lehenago.

Etorkizuna nola irudikatzen duzu nekazaritza, hirigintza, industrializazioa… bezalako kontzeptuak kontuan hartuz?
Duela bizpahiru urtera arte baziren aditu batzuk merkatuaren eboluzioa nekazaritzan eta nekazaritzaren beraren eboluzioaz aritzen zirenak. Orain, berriz, ez dago ezer esaten duenik. Halako gorabeherak egon dira, eta batez ere azkenaldian behera, behera eta behera, ez dakigula zer gertatuko den. Nire ustez, oraindik badago lan egiteko esparru mordoa. Hiritarren bozak  eta bozkak ere garrantzia handia dute, beraiek erabakitzen baitute azkenean nolako nekazaritza izango dugun. Nekazaritzaren funtzio aniztasuna kontuan harturik, horrekin lotura handia duten neurriak hartu beharko lirateke, eta nekazaritza bat lortu horretara bideratua egongo dena. Beste nekazaritza eredua, orain daukaguna, urteetako nekazal politika batek sortua da. Zoritxarrez, edo diru-laguntzak mantentzen dira edo desagertuko da, eta bidea eman beharko dio berriro ere bertako jendea eta inguruarekin lotutako nekazaritza bati.

Pertsonalki, nola egingo zenuke bidea?
Nik, pentsatzen dut ahal izanez gero, zaila den arren, ekoizle eta saltzaile izatea eskatzen baitu, saiatuko nintzatekeela kontsumitzailearekin harreman zuzena izaten. Horrek eskatzen du tamaina eta produkzio izugarriak ez izatea. Zailtasunak asko dira, baina independentzia bat bermatzen dizu zure jardueran.

Zein kontraesan daude egun nekazaritzaren  munduan?
Kontraesan pila daude. Bi eredu nagusi ditugu, bata intentsiboa, eta bestea estentsiboa. Intentsiboak kontraesan pila ditu, kutsakorra izan ahal delako, noski,  baina  beste alde batetik, merke produzitzen du, eta bezeroak merke jan nahi du. Bestetik, badaukagu nekazaritza bat jasangarriagoa dena, inguruarekin lotura daukana eta abar, kalitatezko elikagaiak sortzen dituena, baina  badituzte beste arazo batzuk. Otsoaren kasuak ere nahikoa kontraesan ditu. Gai honekin normaltasunez hitz egin beharko litzateke, oso mediatikoa da, baina nekazaritzan kaltegarria da, eta egun ez dugu asmatzen nola izan ahal diren bateragarriak. Basoiloa ere desagertzen ari da, gizakiak sortu zuen beretzako ingurune egoki bat, baina nekazaritzaren birbideratzearekin ingurune hori aldatzen ari da, eta espezie horien galera etorriko da.

Gizakiak guztian du eragina? Ez dago ezer naturala?

Europan ez, Europan ez dago ezer naturala, eta mundu mailan harrituko ninduen. Argi dago, Euskal Herrian gizakiak eragin ez duen lekurik ez dut uste dagoenik. Badaude Nafarroan egun 3 parke integral, 500 bat hektarea baino gutxiago betetzen dituzte, eta hori huskeria bat da Nafarroak gutxi gora behera 1.000.000 hektarea dituela kontuan hartzen badugu. Parke integral hauetan inor eta ezer ezin da sartu, eta helburua da zonalde hauen eboluzio naturala zein izango litzatekeen ikustea. Zer kontsideratzen dugu naturala? Urbasa-Andia naturala da? Parke naturala bezala harturik dago, baina hori ez da naturala, hori gizakiak sortu duen eremu bat da, esparru bat eta paisaia bat.  Nekazaritza egongo ez balitz, hori aldatu egingo zen, eboluzionatu eta aldatu,  eta ez dakigu gustuko izango genukeen ala ez, baina orain dagoen bezala gustatzen zaigu, eta horrela mantendu nahi badugu, nekazaritzak jarraitu behar du.

Normal
0
21

<!–
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:”Arial Unicode MS”;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129023 0;}
@font-face
{font-family:”@Arial Unicode MS”;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129023 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-parent:””;
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:EU;}
h1
{margin-right:0cm;
mso-margin-top-alt:auto;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0cm;
mso-pagination:widow-orphan;
mso-outline-level:1;
font-size:24.0pt;
font-family:”Arial Unicode MS”;}
p.MsoTitle, li.MsoTitle, div.MsoTitle
{margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
text-align:center;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:18.0pt;
mso-bidi-font-size:12.0pt;
font-family:Arial;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:EU;
font-weight:bold;}
p.MsoBodyText, li.MsoBodyText, div.MsoBodyText
{margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
text-align:justify;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:EU;}
p.MsoBodyText2, li.MsoBodyText2, div.MsoBodyText2
{margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
text-align:justify;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Arial;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:EU;
font-weight:bold;}
@page Section1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude