Istorio (ala ipuin?) luze bat irakurri eta gero (Arnaldo Otegi: ‘L’única esperança de l’estat és que vosaltres no us poseu d’acord’: http://www.vilaweb.cat/noticies/arnaldo-otegi-lunica-esperanca-de-lestat-es-que-vosaltres-no-us-poseu-dacord-entrevista/), mandangazalez bete naiz, erabat. Nahikoa da!
Ondokoa erabaki dut (‘derecho a decidir’, KRAK).
Zin dagit: ez dut gehiagorik mandangaz idatziko, nahiz eta Euskal Herrian, hipotesi gisa, 3.100.000 pertsona, hots, EHko biztanleria guztia edo ia guztia, mandangaren alde egon.
Ez du merezi estralurtarrekin aritzea. Izan ere, estralurtarrak mandagaz aritzen diren bitartean, Carles Puigdemont autodeterminazioaren alde argi eta garbi azaldu da: Mandangazale guztiok, irakur arren!
Noski, Kataluniaz arduratuko naiz, orain bezala edo gehiago!
Visca Catalunya Lliure!
Gehigarria:
