Usoak (kasu, Paul Krugman[1]):
Une ekonomiko gogorretan defizit-uso batek defizitaren gastu mugatua sostengatzen du
Aurrekontu orekatua nahi du negozio zikloetan
Defizitaren tamaina mugatzeko neurriak sostengatzen ditu
Austeritatearekin hasi baino lehenago nahiago du itxarotea ekonomia suspertzen hasi arte
Hontzak (kasu, Stephanie Kelton)[2]:
i) Aurrekontua helburu baterako medioa da, ez da berez helburu bat
ii) Aurrekontu orekatzeko ahaleginek ondorio ekonomiko txarrak eta giza sufrimendua ekartzen dituzte
iii) Aurrekontua tresna bat da, helburu politikoak lortzeko erabili beharko litzatekeena, kasu, enplegu osoa eta inflazio baxua lortzeko
Hortaz, ekonomia orekatu behar da, ez aurrekontua.
Baina ekonomia orekatu bat lortzeko, diruak, defizitak eta zorrak benetan nola funtzionatzen duten, ulermen hobeago bat behar dugu.
[1] Ikus link adierazgarri hau: Krugman: http://www.zerohedge.com/news/2014-04-17/krugman-who-paid-25000month-study-inequality-says-nobody-wants-us-become-cuba.
[2] Ikus http://neweconomicperspectives.org/2014/04/turn-frown-upside.html. (Ikus diapositibak.)